Η ακαδημαϊκή ζωή, η εργασιακή ζωή, η ζωή γενικότερα είναι υποβαθμισμένη έτσι κι αλλιώς. Τώρα, επωφελούνται την κρίση για να περάσουν εκ νέου ακόμα πιο αντιδραστικά μέτρα. Για ακόμη μία φορά εκμεταλλεύονται την κατάσταση στην υπηρεσία του κεφαλαίου, κάτι που δε γίνεται μόνο στην Ελλάδα, και που έχει ξανασυμβεί. Είμαστε ήδη η γενιά των 500 Ευρώ, και τώρα μας προπονούν επισήμως να γίνουμε ‘ευέλικτοι’ εργαζόμενοι
Η μείωση των κονδυλίων είναι εμφανής και στη Σάμο με τη σίτιση και τη στέγαση. Η σίτιση πλέον είναι σχεδόν ανύπαρκτη. (Όχι μόνο θα τρώμε σκατά φαγητό αλλά σε λίγο θα το πληρώνουμε κι όλας.). Για τις μίζες που φύγανε για τη στέγαση, δεν έχουμε να πούμε κάτι.
Όσο για το νόμο πλαίσιο, δε μπαίνουμε σε παζάρια, γιατί δε μας ενδιαφέρει μόνο να τον πάρουν πίσω αλλά θέλουμε να αλλάξει ριζικά η κοινωνία, και κατά συνέπεια και η παιδεία. Το πρόβλημα δεν είναι τα μέτρα, αυτά είναι απλώς ο τρόπος διάσωσης του συστήματος που καταρρέει. Η κατάσταση στο πανεπιστήμιο είναι ήδη τραγική, και θα γίνει ακόμα χειρότερη. Πλέον θα έχουμε χορηγούς και με τη βούλα. Αυτό σημαίνει τζάμπα διαφήμιση και υπαλλήλους για τις επιχειρήσεις με άμεση εμπορευματοποίηση της γνώσης, ή μάλλον την κατάργηση της γνώσης. Όσο για τη διοίκηση του πανεπιστημίου πλέον τον κύριο λόγο θα έχουν κάποια «επιφανή» πρόσωπα της κάθε τοπικής κοινωνίας. Δηλαδή το κάθε πανεπιστήμιο θα εξυπηρετεί συμφέροντα όχι μόνο του κάθε επιχειρηματία αλλά και του κάθε τοπικού άρχοντα.
Γινόμαστε σχολείο. Στόχος του νέου πανεπιστημίου είναι τα μικρά ευέλικτα τμήματα στα οποία η παρακολούθηση είναι υποχρεωτική (απουσίες). Οι έξτρα εξετάσεις (μετά τις πανελλαδικές και πριν το πρώτο έτος, εντείνουν τον ήδη υπάρχοντα ανταγωνισμό και ενισχύουν τις απάνθρωπες σχέσεις τις οποίες μας έχουν επιβάλει. Η γνώση γίνεται ακόμη πιο εξειδικευμένη, πάνω στο αντικείμενο στο οποίο υπάρχει ζήτηση στην αγορά. Αυτό οδηγεί στην καθυστέρηση του πληθυσμού και των ανθρώπινων συνειδήσεων. Κι επίσης με την κάρτα φοιτητή θα είμαστε και επισήμως φακελωμένοι (όχι ότι δεν ήμασταν).
Πλέον χάνει το ρόλο της η γενική συνέλευση. Καταργούνται οι συνδικαλιστικές και ακαδημαϊκές ελευθερίες. Το πανεπιστήμιο παύει να είναι χώρος ελεύθερης διακίνησης ιδεών. Στόχος για μας δεν είναι μόνο η προάσπιση του ασύλου αλλά η διεύρυνσή του. Θέλουμε συνελεύσεις παντού. Όχι μόνο για τους φοιτητές αλλά για όλους.
Δε θέλουμε απλά ένα πανεπιστήμιο στα «μέτρα» μας, ή ένα πανεπιστήμιο όπως ήταν μέχρι τώρα. Ας γίνει ξεκάθαρο ότι η γνώση δεν είναι κλεισμένη σε τοίχους. Θέλουν να διαχειρίζονται πλήρως τις ζωές μας. Εμείς θέλουμε να τις αυτοδιευθύνουμε. Ενοχλούμε, προκαλούμε, και μολύνουμε τις συνειδήσεις. Μέσα από συλλογικές διαδικασίες αυτοοργανωνόμαστε για να πάρουμε τις ζωές μας στα χέρια μας.
*Καρλόβασι Οκτώβρης 2010, συλλογικό κείμενο της Ανοιχτής συνέλευσης Σάμου,
αναρχικών, αντιεξουσιαστών/ιών, αντιιεραρχικών, αυτόνομων
